چكید:
از عوامل مهم بقا و حیات سازمانها، كیفیت و توانمندی نیروی انسانی است که اهمَیت آن به مراتب فراتر از فناوریهای جدید، منابع مالی و مادی است. در این راستا نقش نیروی انسانی كارآمد، توانا و دانا در تحقق اهداف سازمانی امری غیر قابل انكار میباشد. نیروی انسانی توانمند، سازمان توانمند را بوجود میآورد و سازمان توانمند محیطی است كه كاركنان در گروه¬های مختلف، در انجام فعالیتها با یكدیگر همكاری میكنند (عبدالهی: 1385، ص149). هدف پژوهشگر در این تحقیق بررسی رابطه توانمندسازی منابع انسانی و عملکرد آنها در زندانهاست. برای انجام این کار از جامعه آماری 143 نفری تعداد 104نفر نمونه بر اساس جدول مورگان از كاركنان زندانهای استان خراسان شمالی برای تایید یا رد فرضیههای تحقیق و مؤلفههای تأثیر آموزش شغلی، تفویض اختیار، انگیزههای فردی، غنیسازی شغل، سبک مدیریت و توانمندی بر عملكرد مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردیده كه از روایی محتوا و پایایی مناسب برخوردار میباشد. روش تحقیق از نوع توصیفی پیمایشی بوده که از طریق آن و تجزیه تحلیل دادهها آموزش شغلی، انگیزههای فردی، توانمندی، تفویض اختیار، غنیسازی شغل، سبك مدیریت مورد تایید قرار گرفت. یافتههای تحقیق نشان میدهد كه متغیر سبک مدیریت مشارکتی با ضریب 832/0 موثرترین عامل برافزایش عملكرد كاركنان میباشد. به عبارت دیگر هر سازمانی كه بتواند از نظر و تخصص کارکنان خود در تصمیمگیری استفاده نماید، سریعتر و با اطمینان خاطر بیشتر به اهداف سازمانی خود میرسد.