مبانی نظری و یافتههای پژوهشی
عزت نفس یكی از عوامل مهم و اساسی در رشد و شكوفایی انسانهاست كه در دهه های اخیر مورد توجه بسیاری از روان شناسان و پژوهشگران امور تربیتی قرار گرفته است. عزت نفس به معنای قضاوت شخص از ارزشمندی خود است و به نگرش فرد از خود دلالت می كند. افراد با بررسی نحوه ی كنار آمدن با استانداردها و ارزشهای مورد نظر خود و مقایسه ی چگونگی عملكرد خود با دیگران به این قضاوت دست می پردازند. عزت نفس چگونگی احساس خود درباره ی خود است و بر همه ی افكار، ادراكات، هیجانات، آرزوها، ارزشها و اهداف شخصی نفوذ دارد و كلید رفتار آدمی می باشد. بنابراین، عزت نفس هسته ی مركزی ساختارهای روانشناختی فرد است كه وی را در برابر اضطراب محافظت نموده و آسایش خاطر وی را فراهم می آورد. عزت نفس نقش محافظت کننده ای در مقابله با فشارهای روانی دارد كه از فرد در مقابل وقایع فشار آور منفی زندگی حمایت می كند. فردی كه از ارزشمندی بالایی برخوردار است، به راحتی قادر است با تهدیدها و وقایع فشارآور بیرونی بدون تجربه ی برانگیختگی منفی و از هم پاشیدگی سازمان روانی مواجه شود.