مقدمه
فرآیند جوشکاری پرتو الکترونی در سال 1950 میلادی در صنعت انرژی اتمی توسعه داده شد. صنعت هسته ای نیاز به جوشکاری مواد نسوز و واکنش پذیر داشت. جوشکاری پرتو الکترونی برای نخستین بار توسط سازمان انرژی اتمی فرانسه بطور موفقیت آمیز انجام ش دو سپس توسط آمریکایی ها دنبال گردید، با فاصله کمی بعد از آن ، دانشمندان آلمانی جوشکاری پرتو الکترونی را توسعه دادند.
تجهیزات تجاری جوشکاری پرتو الکترونی از سال 1960میلادی در دسترس عموم قرار گرفت و بطور پیوسته بهبود یافت. این جوشکاری اکنون از فرآیندهای عمومی در حال رشد است.این روش یک فرآیند اتصال ذوبی است که در آن پیوند بین مواد در اثر حرارت ناشی از بمباران جریان متراکمی از الکترونهای پرانرژی با سرعت بالا به منطقه اتصال حاصل می گردد.
تاریخچه
فرآیند جوشکاری پرتو الکترونی در سال 1950 میلادی در صنعت انرژی اتمی توسعه داده شد. صنعت هسته ای نیاز به جوشکاری مواد نسوز و واکنش پذیر داشت. جوشکاری پرتو الکترونی برای نخستین بار توسط سازمان انرژی اتمی فرانسه بطور موفقیت آمیز انجام ش دو سپس توسط آمریکایی ها دنبال گردید، با فاصله کمی بعد از آن ، دانشمندان آلمانی جوشکاری پرتو الکترونی را توسعه دادند.
تجهیزات تجاری جوشکاری پرتو الکترونی از سال 1960میلادی در دسترس عموم قرار گرفت و بطور پیوسته بهبود یافت. این جوشکاری اکنون از فرآیندهای عمومی در حال رشد است.این روش یک فرآیند اتصال ذوبی است که در آن پیوند بین مواد در اثر حرارت ناشی از بمباران جریان متراکمی از الکترونهای پرانرژی با سرعت بالا به منطقه اتصال حاصل می گردد. در واقع تفنگ جوشکاری پرتو الکترونی، از یک پرتو الکترون، با شدت بالا استفاده می کند بگونه ای که به طور پیوسته منطقه ی جوش را بمباران کند تا انرژی جنبشی آن به میزانی از حرارت که برای ایجاد جوش ذوبی نیاز است؛ تبدیل شود.
در این روش، پرتو الکترونی با استفاده از یک تفنگ الکترونی که شامل: