مقدمه
بی شک در قراردادها و معاملات تجاری بین اشخاص آنچه در نظر طرفین از درجه اول اهمیت برخوردار است و منظور و هدف اصلی هر یک از آنها از انعقاد قرارداد و ورود به مبادله می باشد، سودجویی و انتفاع از طریق تصاحب عوض قراردادی است برجسته ترین نتیجه و اثر در عقود معاوضی تملیک و تملک کالاها و اموال مورد معامله و بهره مندی از آنهاست. این امر در معاملات جزئی و قراردادهایی که به منظور رفع حوائج روزمره افراد در سطح جامعه واقع می شوند به لحاظ حضور طرفین و برقراری رابطه ی مستقیم و عینی بین آنها به سهولت و بدون مانع و اشکال تحقق می یابد. اما در معاملاتی که مستلزم حمل و نقل کالا از نقطه ای به محل دیگر یا از شهری به شهر دیگر می باشند قبض و اقباض کالاها و تملیک و تملک آنها به این سرعت و سهولت محقق نمی گردد. زیرا در فاصله بین انعقاد قرارداد و تسلیم و تحویل کالاها به طرف دیگر قرارداد، ممکن است کالاها در معرض حوادث و اتفاقات گوناگون از قبیل آتش سوزی، سرقت و ... قرار گرفته و تلف گردیده یا آسیب و خسارت ببینند و منظور طرفین یا یکی از آنها از قرارداد حاصل نشده و از آنچه می بایست در نتیجه و اجرای قرارداد به وی انتقال یابد برخوردار نشود. تلف و خسارت کالاها و حوادث احتمالی وارده به آنها در زمان و اوضاع و احوال مختلفی ممکن است رخ دهد.