تعریف نانو تكنولوژی

نانو تكنولوژی، توانمندی تولید مواد، ابزار ها و سیستمهای جدید با در دست گرفتن كنترل در سطح مولكولی و اتمی و استفاده از خواص آنها درمقیاس نانو می باشد.
علم نانو، عبارت است از مطالعه و پژوهش وسایل و ساختار هایی كه در كوچكترین واحد دیمانسیون ( 200 ) نانومتر یا كوچكتر وجود دارند. از تعاریف فوق بر می آید كه نانو تكنولوژی یک رشته نیست بلكه رویكرد جدیدی در تمام رشته هاست. برای نانو تكنولوژی كاربردهایی را در حوزه های مختلف از غذا، دارو تشخیص پزشكی و بیوتكنولوژی تا الكترونیک، كامپیوتر، ارتباطات، حمل ونقل، انرژی، محیط زیست، مواد هوا و فضا و امنیت ملی بر شمرده اند: كاربرد های وسیع این عرصه و پیامد های اجتماعی سیاسی و حقوقی آن، این فناوری را به عنوان زمینه فرا رشته ای و فرا بخش مطرح نموده است. هر چند آزمایش ها و تحقیقات پیرامون نانوتكنولوژی از ابتدای دهه قرن بیستم به طور جدی پیگیری شده اما اثرات تحول آفرین، معجزه آور و باور نكردنی نانو تكنولوژی در روند تحقیق و توسعه باعث گردید كه نظر تمامی كشور های بزرگ به این موضوع جلب گردد و فناوری نانو را به عنوان یكی از مهمترین اولویتهای تحقیقاتی خویش طی دهه اول قرن بیست و یكم محسوب نمایند.