بیان مساله
یادگیری یکی از شگفت انگیز ترین خصوصیات بشر است. دانش، یاددهی و یادگیری از موضوعاتی است که همواره مورد توجه اندیشمندان و پژوهشگران و حتی رهبران اجتماعی و دینی بوده است. خداوند متعال حیات فردی و اجتماعی را آگاهی و شناخت قرار داده است و در قرآن کریم می فرماید «از آنچه بدان علم و آگاهی نداری پیروی مکن زیرا گوش، چشم و قلب تو مسئولند» (سوره ی اسرا،آیه ی 36). یادگیری پیش شرط اساسی برای هرگونه تغییر در عملکرد و در کار است. افراد از طریق یادگیری ظرفیت خود را برای ساختن، گسترش میدهند و میتوانند در فرآیند خلاق زندگی سهیم باشند. آنگونه که فرهنگ لغات انگلیسی آکسفورد بیان میدارد :«یادگیری عبارت است از تحصیل دانش یا مهارت در زمینهی خاص» (دعائی،1377، ص 133). روانشناسان یادگیری را عبارت از تغییرات نسبتا پایداری که در رفتار بالقوهی فرد بر تجربه حاصل میشود، میدانند. تغییر و تحولات پرشتاب، رشد سازمانی و تبدیل شدن سازمانها به سازمانهای ارگانیک و منعطف باعث شده است که نیاز به یادگیری و آموزش به عنوان راهی مطمئن در جهت بهبود عملکرد و حل مشکلات سازمانی مد نظر باشد. گرانتهام (1993) اظهار می دارد که یادگیری، سازمانها را قادر میسازد که سریعتر و موثرتر در مقابل محیط پویا عکس العمل نشان دهند (سبحانی و همکاران، 1385، ص53). لذا همان طور.....
بیان مساله
امروزه با افزایش تعداد سازمانها در جوامع بشری یکی از مسائلی که مدیران اجرائی هرموسسه ای را به شدت به خود مشغول کرده است مساله رضایت شغلی کارکنان است. با توجه به اینکه این مساله از مولفه های مهم وتاثیرگذار درتمام موسسات و سازمانها محسوب می شود پرداختن به این مهم و بالا رفتن میزان رضایت شغلی سبب افزایش کارآیی وبهره وری و در نتیجه موفقیت سازمان در تمام سطوح می گردد. رضایت شغلی تابعی است از سازگاری انتظارات سازمانی با نیازهای سرشت کلی فرد (هرسی و بلانچارد ،1981 ). در تعریفی دیگر می توان گفت رضایت شغلی یک نوع برداشت ذهنی است که فرد نسبت به شغل خود دارد و در حقیقت انجام یک نوع رفتار سازمانی است (ویکتوروروم ،1993).