بیان مسأله
فلج مغزی به عنوان یک اختلال غیر پیشرونده در مغز در حال رشد تعریف می شود. این اختلال باعث بروز ناتوانیهای حرکتی، وضعیتی و نورولوژیکی در کودک در حال رشد می شود.واندربرگ (2006) معتقد است که یکسری اختلالات ثانویه و همراه با تشخیص فلج مغزی مکن است در کودکان دیده شود.وی اعتقاد دارد که این مشکلات ممکن است که نسبت به خود فلج مغزی اثر بیشتری بر روی کودک و خانواده اش داشته باشد و این مسایل و مشکلات اغلب اختلال حرکتی را تشدید می کند.به زعم ماسلین (2009) اختلالات روانپزشکی و روان شناختی از جمله این اختلالات همبود در میان کودکان مبتلا به فلج مغزی به شمار می رود. هاسکل (2011) معتقد است که حداقل در بین 15 تا 35 درصد از کودکان مبتلا به فلج مغزی نشانه ها و علایمی از اختلالات روانشناختی مشاهده می شود.