1-1- بیان مسأله
نظریهها و مدلهای مکانیابی کلاسیک، در ابتدا با ارجاع به شرکتهای خصوصی و سودافزا ایجاد شد. معیارهای عملکردی که در این محیطها مورد استفاده قرار میگرفت، کارایی و اثربخشی بودند. به طور خلاصه، معیار کارایی به نسبت خروجی سرویس به ورودی سرویس، هزینهها یا سود کل (متوسط) و غیره میپردازد. معیارهای اثربخشی در فرآیند تصمیم گیری و در زمینه کیفیت خدمات وارد عمل میشوند، به این معنی که تا چه اندازه سرویس مورد نیاز خوب و رضایت بخش بوده است. با رشد روزافزون خدمات عمومی غیر سودزا، این امر مسجل شده است که برخی ملاحظات در زمینه در نظر گرفتن برابری نیز همپای معیارهای کارایی و اثربخشی، اهمیت پیدا کردهاند (میمن ، 1986).
ضریب جینی نشات گرفته از منحنی لورنز، یکی از معیارهای مرسوم اندازهگیری برابری در توزیع درآمد و ثروت است. با به کار بردن این مفهوم در مدلهای مکانیابی، برابری با فاصلهای که مشتریان باید برای دریافت خدمت طی کنند، اندازهگیری میشود.