چکیده
در پایان نامه حاضر به بررسی تاثیر مراکز پیش دبستانی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان اول ابتدائی پرداخته شده است. هدف تحقیق حاضر بررسی نتایج دانش آموزانی که مراکز پیش دبستانی را گذارنده با آنهایی که به این مراکز راه نیافته اند می باشد روش تحقیق علمی – مقایسه ای می باشد. از میان جامعه آماری دانش آموزان 35 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند که از میان این 35 نفر 20 نفر به مهد رفته اند و 15 نفر آنها از این مراکز استفاده نکرده اند که نتایج تحقیق حاضر نشان داد که بین دانش آموزان دختر و پسر مهد رفته و نرفته معنی داری وجود دارد و آنها از نظر پیشرفت تحصیلی در سطح مطلوبتری نسبت به آنهایی که از این مراکز محرومند قرار دارند.
چکیده
هدف: شناسایی ویژگیهای سازگاری، انگیزش وخودادراکی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری و دانش آموزان عادی و مشخص کردن تفاوت آنها با یکدیگر جامعه و نمونه پژوهش: جامعه مورد بررسی این پژوهش شامل دانش آموزان دختر دوم و سوم دوره راهنمایی مدارش شهر مراغه و دانش آموزان دارای اختلال یادگیری همین شهر است. نمونه مورد تحقیق شامل 60 دانش آموز عادی و 60 دانش آموز دارای اختلال یادگیری است و نمونه گیری به صورت هدفمند صورت گرفت. ابزارهای تحقیق: شامل پرسشنامه های خودسنجی مقیاس ادراک هارتر، سازگاری (Aiss) ،منبع کنترل راتر و حودگردانی تحصیلی بود نتیجه پژوهش: که با مقایسه این دو گروه مشخص شد که دانش آموزان دارای اختلال یادگیری نسبت به دانش آموزان عادی، خودادراکی، شایستگی شناختی و اجتماعی، سازگاری و انگیزش پایین تری دارند و دارای منبع کنترل بیرونی هستند.
چکیده
در پژوهش حاضر که به بررسی رابطه بین موسیقی و دقت در دانشجویان دختر دوره کارشناسی دانشگاه تهران مرکز رشته روان شناسی شهر تهران پرداخته شد ، جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان دختر مقطع کارشناسی روان شناسی دانشگاه تهران مرکزی می باشد که از این گروه تعداد 50 نفر بعنوان نمونه آماری با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند که برای 25 نفر از این گروه موسیقی اجرا شده و برای 25 نفر اجرا نشده است و روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی است. ابزار مورد استفاده آزمون تولوز پیه رون می باشد که با استفاده از روشهای آماری به بررسی داده ها پرداخته ، در نهایت نتایج ذیل استخراج شده است : بین دو گروه آزمودنی آزمایش و گواه از نظر میزان دقت تفاوت معناداری وجود ندارد بنابراین می توان نتیجه گرفت شنیدن موسیقی آرام بخش بدلیل عدم کنترل عوامل مزاحم نتوانسته بر افزایش دقت آزمودنی تأثیر داشته باشد.