مقدمه
انسان در زندگی اجتماعی و در برخورد با غیر خود نیاز شدیدی به ارتباط دارد و تنها از این طریق است كه نیاز های فردی و اجتماعی خود را برآورده می كند. انسان از همان آغاز برای برقراری ارتباط و رساندن پیام خود به دیگران شیوه های گوناگونی را به كاربرده است. از اشارات، كلمات و اشاره های رمزی اولیه گرفته تا استفاده از پیشرفته ترین و در عین حال پیچیده ترین وسایل ارتباطی مدرن امروزی از قبیل رسانه ها و وسایل ارتباطی كه درطول تاریخ دارای سرعت بسیار كند و ناچیز بوده اند و در عصر حاضر تحول چشمگیری یافته اند. پیام هایی كه توسط رسانه ها رد وبدل می شود در ابعاد مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، نظامی و فرهنگی و... است. مخاطبان این پیام ها افراد و گروههایی در سطوح مختلف فرهنگی، اقتصادی، و اجتماعی اند كه در ابعاد مختلف زندگی اجتماعی در سراسر جهان پراكنده اند. چنانچه گفته شد تمام سعی و تلاش رسانه های جمعی، رسیدن به اهداف و مقاصدی است كه در عین حال هر كدام به نحوی دارای رنگ و صبغه تربیتی هستند، زیرا این رسانه ها در اموری نظیر رشد شخصیت افراد درابعاد مختلف، ایجاد ارتباط بین افراد جامعه، كمک به افراد جامعه، كمک به افراد در فرآیند سازگاری با جهان متغیر پیرامون و...دخالت دارند. چرا كه به نظر می رسد نظام تعلیم و تربیت بیش از هرزمان دیگری نیاز به تغییرات اساسی و بنیادین دارد. لذا با توجه به تغییر نوع نگرش مخاطبین امرتعلیم و تربیت، خواسته ها و انگیزه های ایشان برای دستیابی به اهداف و آمال، این تغییرات ناگریز با گذشت زمان خود نمایی خواهد كرد.